Söyle Dost ve Öyle Gir
"Yalnızca geçmiş tam olarak gerçektir: Şimdi, artık var olmayanın değişmezliğine doğru sürüp giden acılı ve mücadeleli bir doğuştur sadece. Yalnızca ölüler tamamen mevcuttur. Yaşayanların hayatları kesik, kopuk, belirsiz ve değişime tabidir ama ölülerin hayatları tamama ermiştir, dünyanın her şeye gücü yeten tek tanrısı olan Zaman'ın salınımlarından etkilenmezler. Onların başarıları ve başarısızlıkları, umutları ve korkuları,... Continue Reading →
"Yaşam öykümün dışa dönük yanının hep olayların odak noktasında yer almasına karşın, iç dünyamdaki bu kopuşa 1960'a kadar sadık kaldım. Ancak pek az Yunanlı'nın yaptığı bir şeyi yaparak, ekmeğimi ve tedirginliklerimi hep insanın en iyi deyişle halk diye nitelendirebilecekleriyle paylaştım. Bir cebimde Kavafis, ötekinde Brahms'la, illegalliği, çarpışmaları, hapisleri ve sürgünleri, sözünü ettiğim sanatçılara ilişkin en... Continue Reading →
"19. yüzyıl sonlarında doğan, dış dünyanın bıraktığı etkileri, izlenimleri olduğu gibi yansıtmayı yaratı ve eleştirinin temel ilkesi sayan sanat ve edebiyat akımıdır. Dışavurumculuk, nesnellik gerekçesiyle dış dünyayı tümüyle yadsıyor olmasına karşın izlenimcilikte böyle bir yadsıma söz konusu değildir. Nitekim izlenimci ressamlar yapıtlarında doğayı yansıtırlar, izlenimsel bir yansıtımdır bu. Gerçekliğe karşıttır. Edebiyatta da böyledir bu. Naturalistlerin... Continue Reading →
"(Lat.) Bir şeyin yine kendisi aracılığıyla açıklandığı tümceleri belirten terim. Bunlar zaten öznenin içleminde yer alan niteIiğin dile getirilmesinden ibaret olan, yeni bir bilgi venneyen eşsözlerdir. Örneğin "Zeytinyaği bir yağ türüdür" tümcesi böyle bir ifadedir" (s. 43). Altınörs, Atakan (2000). Dil Felsefesi Sözlüğü, Paradigma Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 