Söyle Dost ve Öyle Gir
"İnsan, hayret ve tanım kemali arasında ortada kalır. İşte bu, alemin kemalidir. Öyleyse alem insan vasıtasıyla kemale erdi. İnsan ise, alemle kemale ermemiştir. İnsanda -insan olması bakımından- alemin hakikatleri toplanınca, alemden özellikle hacminin küçüklüğüyle ayrışmış, kemalinin mertebesi onun adına geride kalmıştır. Bütün varlıklar, kendi kemallerini kabul etmiştir. Hak kamildir. İnsan ise iki kısma ayrılır.... Continue Reading →
"Söylemek isteneni en az sözcükle ya da en kısa bir biçimde anlatma yolu. Eksiltili ve kısaltılı söyleyişin en uç noktasına vardırılmış biçimidir lakonizm. Eski Grek'in Lakonya halkının oldukça kısa, özlü söz söylemeleriyle ilgili olarak geliştirilmiştir bu kavram. Bilinen, en yaygın örneği, Sezar'ın 'Gittim, gördüm, yendim' sözüdür" (s. 234). Özdemir, Emin (2014). Açıklamalı-Örnekli Edebiyat Sözlüğü, Bilgi... Continue Reading →
" "Uzat şu damacanayı da çekelim fırtımızı. Hay! Ho! Hoo! Japhy fırlatıyor yerinden: "Whitman'ı okuyordum, bakın ne diyo: 'Sevinin köleler, sevinin de korkutun yaban despotlarını.' Yani tıpkı aşıkların konumu, çöllerde gezip duran o eski Zen Kaçığı ozanların; bu dünya sırt çantasıyla gezip tozan insanlarla dolacak bak görürsün; aslında hiç istemedikleri bir sürü buz dolabı,... Continue Reading →
"VLADIMIR- Başkaları acı çekerken, acaba uyuyor muydum ben? Acaba şu an da uyuyor muyum? Yarın, uyandığımı sandığım zaman, bugün için ne diyeceğim acaba? Dostum Estragon'la burada gece oluncaya kadar Godot'yu beklediğimi mi? Pozzo'nun hamalıyla geçtiğini, bizimle konuştuğunu mu? Kuşkusuz. Ama bütün bunların içinde doğru olan ne? (Estragon boşyere ayakkabılarını çıkarmaya uğraştıktan sonra yeniden uyuyakalmıştır. Vladimir ona... Continue Reading →
Salutatorium 