” “Uzat şu damacanayı da çekelim fırtımızı. Hay! Ho! Hoo! Japhy fırlatıyor yerinden: “Whitman’ı okuyordum, bakın ne diyo: ‘Sevinin köleler, sevinin de korkutun yaban despotlarını.’ Yani tıpkı aşıkların konumu, çöllerde gezip duran o eski Zen Kaçığı ozanların; bu dünya sırt çantasıyla gezip tozan insanlarla dolacak bak görürsün; aslında hiç istemedikleri bir sürü buz dolabı, TV, araba gibi, hiç olmazsa öyle son model şıkırdım arabalar gibi, ne bileyim bilmem ne briyantini, yok efendim bilmem ne deodorantı ve daha bi hafta geçmeden çöp tenekesini boylayan bin türlü ıvır zıvırı tüketme şerefine nail olsunlar diye her yandan gelen çalışın, iş güç sahibi olun çağrılarına, baskılara boş veren Dharma Serserileri’dir bunlar. Tepiyorlar bu sistemi, çalış, üret, tüket, çalış, üret, tüket sistemini. Neler düşlüyorum bakın: Binlerce, hatta milyonlarca Amerikalı genç sırtlarında çantaları dağlara yönelmiş, dua edip çocukları güldürmeye, yaşlıları sevindirmeye, genç kızları mutlu, kadınlarıysa daha da mutlu kılmaya; hepsi de Zen Kaçıkları bunların, durup dururken kafalarında beliriveren şiirleri yazarak, sevecence yaşayarak, beklenmedik anlarda beklenmedik şeyler yaparak herkese ve bütün yaratıklara sonsuz bi özgürlüğün yemişlerini tattıra tattıra; Smith ve Goldbook, sizi de, artık mortlaşmış sandığım Doğu Kıyısı’ndan gelen siz iki arkadaşı da, bu yüzden seviyorum” “(s.119).
Kerouac, Jack (2014), Zen Kaçıkları, (çev. Nevzat Erkmen), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 
Yorum bırakın