Söyle Dost ve Öyle Gir
Gezegenlere Gönderilen Roketler “İlk olarak belirtmem gerekir ki bir roket sadece kendini ‘ittirir’, başka hiçbir şeyi değil. Bir havai fişekte, içi barut dolu ince bir tüp ve roketin uçuş kararlılığını sağlayan bir çubuk vardır. Barut yandığında oluşan sıcak gazlar egzozdan dışarı atılır ve bu da roketin gökyüzünde ilerlemesini sağlar. Roket, Sir Isaac Newton’un... Continue Reading →
Ay “Çok eski zamanlarda bir ülke vardı; orada geceler sanki üzerine tül çekilmiş gibi kapkaranlıktı. Çünkü orada hiç ay doğmuyordu. Gökte hiç yıldız görünmüyordu. Dünyanın yaratılışında gece ışığı yeterli geliyordu. Bir gün bu ülkeden dört çocuk seyahate çıktı; yolları başka bir ülkeye çıktı. Orada güneş dağları ardında kayboluyor, sonra da parlak bir küre bir... Continue Reading →
YARADILIŞ Türk Kozmogonisi I. "Önceleri yoktu Gündüz, Görünmezdi aydın bir yüz; Doğmamıştı henüz gökler, Ne Ay, ne Gün, ne de Ülker; Yoktu hala nur ordusu; Vardı yalnız bir kara su! Bir gün deniz dalgalandı, İçinden bir kuş uyandı: Demir gaga, demir pençe, Adı Tuğrul, uçtu yüce. Yumurtası düştü: şırakkk.. Kırılınca... Continue Reading →
"Bu geceki dolunay Antilop Dolunayı olarak bilinir çünkü yılın bu zamanı erkek antilopların boynuzlarının çıktığı aydır. Ayrıca Gök Gürültüsü Dolunayı ve Saman Dolunayı olarak da adlandırılır. Türk Mitolojisindeki Yelbegen gökyüzünde yaşayan yıldızlara ve Aya musallat olan yedi başlı bir devdir. Zaman zaman bu kötücül varlık yıldızların peşine düşer, onları ısırır ve ağzındaki parçaları aşağıya tükürürmüş.... Continue Reading →
"Zaten bu güzeller güzeli tapınaktaki ışığı, her yeri aynı anda böylesine aydınlatabilen buradan başka ve daha iyi bir yere kim yerleştirebilir ki? Gerçekten de evrenin bu aydınlatıcısına kimisinin akıl, kimisinin de kılavuz demesi boşa değildir. Trimegistus* onu görünen Tanrı, Sophocles'in Electra'sı ise her şeyi gözetleyen** olarak betimlemiştir. Güneş sanki kral tahtında oturuyormuş gibi etrafında... Continue Reading →
"(Ay-Kamerî ay da denmektedir.) Ay kültüne, güneş ve diğer gezegenlere ilişkin kültle bir arada sıkça rastlanmaktadır, özellikle de 10. yüzyıldan bu yana. Ancak taşıdığı sembolik anlam, Çinli muhabirlerce çok daha öncesinden, Doğu Türklerinden itibaren bilinmektedir. İlginçtir ki, Türkler neredeyse sadece doğum, gelişim, olgunluk, çöküş, ölüm ve yeniden dirilmeye ilişkin tasarımlara yer verirler. Ay büyüdüğü sürece... Continue Reading →
Avusturyalı bilim fotoğrafçısı ve astronom Julius Grimm (1842-1906) tarafından yapılan Ay tablosu (1888). Ay ve yüzeyini inceleyen Grimm, çektiği Ay fotoğraflarını birleştirerek elde ettiği bu tabloda fotoğraflardaki gölgeleri kaldırarak Ay'a ayak basılmasından neredeyse yüz yıl önce Ay'ın görünümü hakkında olağanüstü bilgiler vermiş, gerçekte hiç görülemeyecek bir Ay yüzeyini bizlere sunmuştu. Kaynak
Galileo Galilei (1564-1642) Drawings of the Moon, November-December 1609 Florence, Biblioteca Nazionale Centrale, Ms. Gal. 48, f. 28r Kaynak
Salutatorium 