Ulusun Dasein’ı
“Heidegger’in erken dönemine ait temel çalışması Varlık ve Zaman’ın burada yine ayrı bir yeri ve önemi vardır.Özellikle Jürgen Habermas ve başka düşünürlere göre, Heidegger’in siyasal angajmanı felsefi bir temele dayanmaktadır. Bu iddiaya göre Heidegger, Dasein‘ı ulusal Alman Dasein‘ının üzerine geçirivermiştir. Onun biricikliğini ve ‘her-daim-benimki’liğini terk ederek ulusal Dasein‘a, yani Alman halkının varlığına dönüştürmüştür.
Heidegger, Alman ulusu için adeta ‘otantik’ bir varlığı belirlemeye çalışmıştır. Varsaydığı eğer Dasein otantik veya otantik olmayan hallerde karşımıza çıkıyorsa, uluslar da otantik ve otantik olmayan diye ikiye ayrılabilir. Kendi benliğinin hakikati ve otantikliği için mücadele eden Dasein, böylece Alman ulusunun kendi hakiki varoluşu, misyonu ve kaderi mücadelesine dönüşür. Demek oluyor ki Dasein, otantikliğini Volk‘ta yani biricik ve bölünmemiş varlıkta bulacaktır. Böyle bir planda otantik olmayan ulus diye de bir kavram olacak, gündelik hay huylar içinde kendilerini kaybeden, konuştukları otantik olmayan dil yüzünden ‘laf’ üretmekten ileriye gidemeyen uluslarla karşılaşılacaktır.
Böylesi bir Heidegger okumasını haklı gösteren deliller azımsanmayacak kadar çok olduğu halde, bunun kısmen kurguya dayandığını kabul etmeliyiz: Heidegger 1927’den itibaren varoluşçu sözcük dağarcığına ait kavramların çoğunu kullanmaktan vazgeçmiş, 1933-34’teki konuşmalarındaysa çok daha başka bir dil tercih eder olmuştur (buna örnek olarak ‘tin’ sözcüğünü gösterebiliriz: bu dönemde Heidegger ulusun varoluşunu otantiklik açısından değil, tinsellik olarak görmüştür). Yine de Heidegger’in felsefesi ile ulusların kaderinin aynı güzergah üzerinde ilerlediğini anlıyoruz” (s. 54-56).
Collins, Jeff (2001). Heidegger ve Naziler, (çev. Kaan H. Ökten), Evereset Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın