”Tavan arasında geçirdiği günlerde, tahtaların arasındaki yarıklardan, marangozlukla veya toprağı kazmakla uğraşan Yemelyanov’u ve kollarında iki yaşındaki Goşa ile bahçedeki küçük tuğla fırında akşam yemeği hazırlayan karısını seyretmek hoşuna gidiyordu. Kadının düzgün alnını küçük ter damlaları kaplıyor, sevimli yüzü kıpkırmızı kesiliyordu. Bu çalışan insanların, işçi sınıfım özgürleştirmek için canını vermeye hazır gerçek devrimciler olduğunu düşündü Lenin. Lenin’i evlerinde saklamayı nasıl da istekle kabul etmişlerdi, oysa ki yaşamsal tehlike demekti bu onlar için! Ama aile, aileydi. Onları bekleyen ne olursa olsun, tüm ev işlerini istekle yapmaya devam ediyorlardı: Sebzeleri suluyor, yemeği hazırlıyor, evi onarıyor, öğütlere ve bağırış çağırışa gerek duymadan, kendi dürüstlüklerini örnek göstererek çocuklarını yetiştiriyorlardı.” (s.45).
Kazakeviç, Emmanuil(1996). Mavi Defter, Evrensel Basım Yayın, İstanbul.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın