Son Kasım

Mevsim sonbahar

Aylardan kasım

Son yaprağı

Sessizce düştü toprağa

Hüzün ninni söylüyor

Uyanamadım…

Geç mi kaldı geçti mi zaman

Bir nefes bir nefes…

Sesimi geceyi tırmalayan

Hadi gidelim vakit tamam.

Hangi gün doğdun yitik zaman

Son kutlama, hediyesi sensiz her an

Güneş mi kayboldu

Yıldızlar mı söndü

Ay küsmüş

Bu bir alamet-i kıyamet kaybolmuş zaman

Yorgun bulutlar feryat figan

Bir ateş düştü sonsuzluğu yakan

Putların alaca karanlığında

Üstün insanın güç istenci

Bengi dönüş yolculuğunda

Sonsuz kere yasayacaktır

                       Özlem ve sevgiyle…

Yorum bırakın

WordPress.com'da bir web sitesi veya blog oluşturun

Yukarı ↑