“İşte şu sık sık sözü edilen, bir görsel kalıptan (Gestalt’tan) diğerine atlama örnekleri, bilim adamının dünyasında meydana gelen bu dönüşümlere temel bir prototip ya da benzetme kaynağı oluşturmaları bakımından burada işimize yaramaktadır. Bilim adamının dünyasında önceden ördek sayılan nesneler devrimden sonra tavşan oluverirler. Kutunun ilk önce üst tarafından dışını gören kişi, daha sonra alt taraftan kutunun içini seyretmeye başlar. Bunun gibi dönüşümler genellikle daha yavaş ve çoğunlukla da geri dönüş olmadan gerçekleşmekle beraber, bilimsel eğitimin en olağan ve ayrılmaz parçalarıdır… … Bu nedenle, devrim dönemlerinde olağan-bilimsel gelenek değiştiği zamanlar, bilim adamı çevresini algılamayı yeni baştan öğrenmek zorundadır, yani tanıdığı koşullar içerisinde yeni kalıplar görmeyi öğrenmesi gerekmektedir. Bunu yaptıktan sonra araştırma dünyası birçok noktada eskiden yaşadığı dünyayla bağdaşmayan ölçüler taşıyacaktır” (s. 207-208).
Kuhn, Thomas S. (2008). Bilimsel Devrimlerin Yapısı, (çev. Nilüfer Kuyaş), Kırmızı Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın