“[İng. structuralism; Fr. structuralisme; Al. structuralismus). 1 Genel olarak, yapının dinamik karakterini ortaya koyan, felsefi ve toplumsal problemleri sergiler göründükleri genel yapı ya da modeller aracılığıyla açıklamaya çalışan yaklaşım. Canlı varlığın bağımsız ve müstakil parçalardan oluşan bir yapı meydana getiren bütün olduğunu
belirterek, sosyal bilimlerde araştırma ve açıklamaların bu yapıyı temele alıp, yapısal bir yöntemle gerçekleştirilmesi gerektiğini savunan gorüş.
2 Sistemin öğelerden üstün ve onlara egemen olduğu fikrini benimseyen ve öğeler arasındaki ilişkilerden sistemin yapısını çıkarmaya çalışan felsefi akım” (s. 914).
Cevizci, Ahmet (1999). Paradigma Felsefe Sözlüğü, Paradigma Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın