Grimm Kardeşler – Grimm Masalları Cilt 2

 

Akıllı Gretel

 

“Bir zamanlar Gretel adında bir aşçı kadın vardı. Yüksek topuklu pabuç giyerdi hep ve sallana sallana yürürken ‘Sen güzel bir kızsın’ diye mırıldanırdı. Eve neşeli geldiğinde de bir yudum şarap içerdi. O şarap iştahını açtığı için o gün ne pişirmişse karnı doyana kadar atıştırdıktan sonra, ‘Bir aşçı daima yemeğin tadına bakmalı’ derdi.

Bir gün efendisi ona şöyle dedi: ‘Gretel, bu akşam misafir gelecek, iki tavuk hazırla sen!’

‘Baş üstüne, beyefendi’ diye cevap verdi Gretel.

 

 

Tavukları kesti, haşladı, ayıkladı, sonra şişe dizdi ve akşama doğru onları kızartmaya başladı. Tavuklar kızarmaya başladı, ama misafir bir türlü gelmedi.

Bunun üzerine Gretel efendisine: ‘Misafir gelmeyecekse tavukları ateşten alayım. Hemen yenmezse yazık olacak, şimdi tam kıvamında çünkü’ dedi.

Efendisi, ‘En iyisi, misafiri ben gidip alayım’ dedi.

Adam gittikten sonra Gretel tavukları ateşten aldı. ‘Bunca zaman ateşin başında durunca insan terliyor ve susuyor. Onlar kim bilir ne zaman gelir? Hemen mahzene ineyim de bir yudum şarap içeyim’ diye mırıldandı.

Maşrapayı şarapla doldurduktan sonra, ‘Yarasın Gretel’ diyerek koca bir yudum aldı.

‘Kalanını bardakta bırakmak günah olur’ diye mırıldanarak hepsini içti.

Neyse tavukların yanına vararak üzerlerine tereyağı sürdükten sonra kızarmaya bıraktı. Ancak tavuk o kadar güzel koktu ki, ‘Belki bir şeyi eksiktir, denemek lazım’ diye düşündü. Parmağıyla tadına baktıktan sonra, ‘Çok güzel olmuş! Hemen yenmezse yazık olacak’ diye söylendi. Pencereye giderek efendisiyle misafirin gelip gelmediğine baktı, ama kimseyi göremedi. Tekrar tavukların başına geçerek, ‘Bir kanadı yanmış, en iyisi alıp yiyeyim’ diye düşündü ve onu kesip yedi. Lezzeti hoşuna gidince, ‘öbür kanadını da keseyim bari, yoksa efendim eksikliğin farkına varır’ diye söylendi.

İki kanadını da yedikten sonra pencereye gidip baktı, efendisini göremedi. Belki de vazgeçip geri döndüler diye düşünerek, ‘Hey, Gretel, oldu olacak şarabını yenile ,kalan tavuğu da ye ki, için rahat etsin! Afiyet şeker olsun’ dedi kendi kendine.

 

 

Ve mahzene indi, maşrapayı şarapla doldurdu, tavuklardan birini afiyetle yedi. Efendisi bir türlü gelmeyince Gretel öbür tavuğa baktı. ‘Biri gidince öbürü ağlamasın, onları birbirinden ayırmamak lazım. Bunun yanına bir bardak daha şarap bana iyi gelir herhalde’ dedikten sonra şaraptan okkalı bir yudum alıp ikinci tavuğu da birincinin yanına gönderdi.

Yemeğin tam yarısında efendisi çıka gelerek seslendi. ‘Çabuk ol, Gretel, misafir biraz sonra gelecek’ dedi.

‘Hemen, efendim’ diye cevap verdi Gretel.

Efendisi sofra kurulmuş mu diye baktı ve tavukları kesmek üzere eline büyük bir bıçak alarak yemek odasına geçti.

O sırada misafir geldi ve nazikçe kapıyı çaldı. Gretel kim geldi diye koşup baktı ve misafiri görünce, işaret parmağını dudağına götürerek, ‘Şşşşt! Şşşşt! Hemen buradan kaçıp gidin. Efendim sizi ele geçirirse kulaklarınızı kesecek, haberiniz olsun! Sizi akşam yemeğine davet etti, ama aklında kulaklarınızı kesmekten başka bir şey yok! Dinleyin bakın, bıçağı nasıl da bilemekte’ dedi.

Misafir bıçak bileme sözünü işitir işitmez geldiği gibi geri döndü.

Gretel bununla yetinmedi, hemen efendisinin yanına koştu. ‘Ne de bir misafir çağırmışsınız ama’ dedi.

‘Ne oldu ki, Gretel? Ne demek istiyorsun?’ diye sordu adam.

‘Az önce kızarttığım tavukları aldığı gibi kaçtı’ dedi Gretel.

‘Vay namussuz’ diye mırıldanan adam, giden tavuklara yanıyordu. ‘Bari bir tanesini bıraksaydı’ dedikten sonra misafirin peşinden koşup, durması için seslendiyse de misafir bunu duymamazlıktan geldi. Bunun üzerine elindeki bıçakla adamın peşinden koşarken şöyle bağırdı:

‘Birini bırak bari! Hiç olmazsa birini!’

Yani misafir tavuklardan birini bıraksaydı bari! İkisini birden almasaydı!

Misafir de aslında onun gibi düşündü: kulaklarından birini bırakmış olmamak için tabanları yağlamıştı!” (s. 144-147).

 

 

Grimm Kardeşler (2011). Grimm Masalları Cilt 2, (çev. Saffet Günersel), Pinhan Yayıncılık, İstanbul.