“(domination) Baskıyla ya da baskıya dayanmayan rızayla kurulan egemenlik. Tek tek kişiler veya gruplar, ya kaba kuvvetle ya da iktidarlarını başkaları meşru kılarak üzerinde güç kullanabilirler. Max Weber üç saf ‘meşru tahakküm’ tipi saptamıştı (bunlar bugün herhalde, kendi meşruiyet iddialarının dayandırıldığı gerekçelere göre sınıflandırılmış otorite tipleri olarak düşünülebilir). Bu üç tahakküm tipi şunlardır: akılcı-hukuksal (genel kabul görmekte olan kurallar ve prosedürlerden hareketle iddia edilen meşruiyet), geleneksel (zaman içinde sürekliliğe dayanan meşruiyet) ve karizmatik (liderin olağanüstü kişisel yeteneklerine dayanan meşruiyet) tahakküm” (s. 712-713).
Marshall, Gordon (1999). Sosyoloji Sözlüğü, (çev. Osman Akınhay, Derya Kömürcü), Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın