SEVGİLİNİN YAKINLIĞI*
“Seni düşünüyorum, güneşin parıltısı
Denizden yansıdığında;
Seni düşünüyorum, ayın ışıltıları
Pınarlara nakşolduğunda.
Seni görüyorum, ta uzaktaki yolda
Havalandığında tozlar,
Gecenin derinliklerinde, daracık köprüde
Yolcu sarsıldığında.
Seni duyuyorum, orada, boğuk bir hışırtıyla
Dalgalar kabardığında.
Sessiz koruda çoğu kez dinlemeye gidiyorum,
Her yer sessizliğe boğulduğunda.
Seninleyim, ne kadar uzakta olsan da,
Çok yakınımdasın!
Güneş batmakta, yıldızlar parlamak üzere bana.
Ah, keşke burada olsaydın!” (s. 35)
Goethe, Johann Wolfgang Von (2014). Yarat Ey Sanatçı, (çev. Ahmet Cemal), İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
*İçimden ‘sana’ gelenler…
Salutatorium 
Yorum bırakın