“Raffaello, Raffaello Sanzio ya da Santi olarak doğdu, Yüksek Rönesans’ın üslubunu oluşturan üç büyük sanatçının en genciydi. Raffaello, Dük Guidobaldo da Montefeltro’nun bu sanat yüzyılı boyunca İtalya çapında ressam olarak çalışan babasının yaşadığı Urbino’da doğmuştu. Zarif ve nazik üslubu üzerinde derin etkiler bırakan Perugino’dan eğitim aldı.
1504’te, yeni Floransa üslubuyla, özellikle de Leonardo da Vinci’nin ve Michelangelo’nun Palazzo della Signoria’da gösterilmekte olan ‘savaş’ taslakları (sırasıyla Anghiari ve Cascina) ile tanışacağı ve sonraki dört yılını geçireceği Floransa’ya ulaştı. 1508’de Papa II. Julius tarafından Roma’ya, Papa’nın dairesinin dekorasyonuna yardım için davet edildi; kısa süre içinde projenin asıl sanatçısı oldu. Aynı zamanda fresk resmi üzerine az deneyimi olmasına rağmen Stanza della Segnatura’yı resimlemek işiyle ödüllendirildi, çok başarılı olması nedeniyle kalan odaları resimlemekle de görevlendirildi: Stanza d’Eliodor (Heliodoros Odası 1512-14) ve Stanza dell’Incendio (Yangın Odası 1514-17). Stanza della Segnatura’daki (İmza Odası-Papalık kütüphanesi) çalışmaya muhtemelen 1509’da başladı…
Çalışmanın fikirsel programı son derece karmaşıktır, fakat aslında bilginin dört dalına ithaf edilmiştir: şiir, felsefe, teoloji ve hukuk. Böylelikle odaların işlevi fresklerin konularını etkilemiştir. İlk resmedilen Kutsal Tartışma sahnesi, Atina Okulu’nun karşısındadır- bunlar iki büyük kemerli açıklıktadır ve sırasıyla teoloji ve felsefeyi temsil eder.
Raffaello Sanzio La disputa del Santo Sacramento (Kutsal Tartışma)
Dengeli, durgun, sakin ve klasik pozlardaki figürler, Yüksek Rönesans sanatının en iyi örnekleridir… Raffaello’nun dehası, bu soyut kavramları yaymak için basit resimsel anlamlar bulmaya bağlıdır. Buradaki fresklerde, kusursuzca tasarlanmış ve dengelenmiş kompozisyon ustalığını ispatlar. Raffaello 1514’e kadar, yalnızca, o Roma’ya geldiğinde çoktan Sistine Şapeli tavanını bitirmiş olan Michelangelo’yla rekabet eden Roma’nın en önemli sanatçısı olmuştu. İki ya da üç yıl boyunca bu iki büyük usta aynı bina içinde ve aynı patron ile çalışarak başyapıtlarını yarattı.
Raffaello Sanzio The School of Athens
Atina Okulu Bramante’nin St. Pietro için çizdiği plana dayanarak yapılmış olması muhtemel, görkemli klasik bir binanın içindedir (Bramante arkadaşı ve akrabasıydı). Kompozisyonun tam merkezinde yuvarlak kemerle çevrelenen tartışan iki adam durmaktadır: soldaki, yukarıyı işaret eden Platon, Timaios kitabını, sağdaki Aristoteles ise Ethica‘sını tutar. Çevrelerindeki bir grup adam tartışmayı dinler. Sol tarafta duran yeşilli Sokrates başka bir tartışma yürütmektedir. Ön planda solda, yazı yazan Pythagoras’ı ve ona teorisinin diyagramının bulunduğu tabloyu gösteren genç adamı da içeren bir grup vardır. Sağda, onların karşısında, Eukleides (Öklid) bir pergel ile yana, yazı tahtasına doğru eğilmiş, geometri teoremini açıklamaktadır. Bu figürün Bramante’nin portresi olduğu düşünülür. Onun önünde Ptolemaios (Batlamyus) ve Zarathustra (Zerdüşt) küre tutmakta ve onların karşısında Raffaello’nun otoportresi bulunmaktadır. Sahnenin önünde, derin düşünceler içindeki Herakleitos (Heraklit), Michelangelo’nun portresidir.” (s. 98-100)
Labno, Jeannie (2014). Rönesans Ayrıntıda Sanat, (çev. Elif Dastarlı), İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın