“(Os. mebdei bedihi; İng. axiom; Fr. axiome; Al. axiom).
- Genel olarak, apaçık bir biçimde doğru olduğu düşünülen, ne kanıtlanan ne de çürütülebilen önerme; üzerine mantıksal bir sistemin kurulduğu ve ancak sistemin tutarlılığından vazgeçilmesi durumunda, inkar edilebilen en temel ve zorunlu apaçık doğru; başka önermelerden türetilemeyen, fakat kendisinden başka önermelerin çıkarsanabildiği ilk başlangıç noktası; bütün bir kanıtlama sürecinin temelini oluşturan; fakat kendisi kanıtlanamayan önerme; formel bir sistemde, kanıtlanmadan öne sürülen ve tüm diğer teoremlerin, sistemin çıkarım kurallarına göre, benzer diğer önermelerle birlikte, kendisinden türetildiği temel önerme…
- Daha özel olarak da aksiyom, epistemolojik bir çerçeve içinde, doğruluğu apaçık olan, doğrudan ve aracısız bir biçimde kesin, nesnel olarak doğru olan önermeyi ifade eder…” (s. 34).
Cevizci, Ahmet (1999). Paradigma Felsefe Sözlüğü, Paradigma Yayınları, İstanbul.
Bir Cevap Yazın