Orhan Seyfi Orhon
Annemle Hasbıhal
“Anne, zannetme ki günler geçti de
Değişti evvelki hissim gitgide!
Bir hırçın çocuğum, değişmez huyum;
Seneler geçse de ben yine buyum!
Senden umuyorum teselli yine!
Bugün şefkatine, muhabbetine
Zanneder misin ki yok ihtiyacım?
Belki eskisinden daha muhtacım!
Dünyanın tükenmez kederlerinden
Kalbim kırılsa da böyle derinden,
Hayatım büsbütün ye’se kapılmaz.
Teselli bulurum içimden biraz
O derin sevgini hatırlarım da!
Her gece hıçkıran dudaklarımda
Hasretle anılan senin adın var…” (s. 54)
Fuat, Memet (1994). Çağdaş Türk Şiiri Antolojisi, Adam Yayınları, İstanbul.
Canım annem, teyzem ve anneanneme.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın