” (fr. sensualisme; alm. Sensualismus; ing. sensualism). Tüm bilgilerimizin duyumlardan
geldiğini bildiren deneyci öğreti. Buna göre duyular bilginin gerekli ve yeterli koşuludur. Biz en soyut bilgilerimizi bile duyumardan elde ederiz. Duyumcu bakış açısı XVIII. yüzyıla kadar yoktur, çünkü duyguyla duyumun birbirinden ayrılması bu yüzyıldan sonra başlar. Duyumda dış uyarı, duyguda bir sunum söz konusudur. Yüzümüze
çarpan rüzgarı duyumsar, bir utanç duygusunu duyarız. Duyum ben’in nesnelerden gelen bir eylemle ya da nesnelerden alman bir etkiyle bağlantılı bir durumudur, duygu ben’in kendi etkinliğiyle ilgili bir durumudur. Duyumculuğu XVIII. yüzyılda Condillac temellendirmiştir. Condillac’ın bu konuda ortaya koyduğu ana formül şudur: tüm düşünsel yetilere, duyarlılığa ve isteme varlığını kazandıran şey duyumdur” (s. 169-170).
Timuçin, Afşar (2004). Felsefe Sözlüğü, Bulut Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın