“(Os. akliyyun mezhebi; İng. rationalism; Fr. rationalisme; Al. rationalismus).
Rasyonalizm. Evreni bir bütün olarak düşünce yoluyla yorumlamayı, bireysel ve toplumsal yaşamı aklın ilkelerine göre düzenlemeyi amaçlayan tavır. İmanın ya da dinin reddedilmesi durumu, bütün bilginin bir sistem içinde ifade edilebileceği, ilke olarak her şeyin bilinebileceği inancı.
1. Genel bir biçimde değerlendirildiğinde, akılcılık, irrasyonalizmin tersine, akıl yoluyla kazanılan bilgiye duyulan inancı, doğaüstü kaynaklardan kazanılan bilgi yerine, doğal yoldan kazanılan bilgiye duyulan inancı, duyguların yerine de, akla duyulan inancı ifade eden genel bir tavırdır…
2. Akılcılık, daha özel ve deneyciliğe ya da empirizme karşıt bir öğreti olarak da, duygu-algısından önce ya da üstün ve bağımsız olan, ilk ve temel bilgi kaynağı olarak aklı ön plana çıkartan ya da vurgulayan felsefi teoriye karşılık gelir…” (s. 30).
Cevizci, Ahmet (1999). Paradigma Felsefe Sözlüğü, Paradigma Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın