“(fr. sémantique; alm. Semantik; ing. semantics).
Dilbilimin sözcük anlamlarıyla ilgili bölümü. Anlambilim özellikle sözcüklerin çeşitli anlamlar kazanışıyla ilgili tarihsel araştırmadır. Anlambilim biçimsel araştırmaya yönelmez, ses düzenini de araştırmaz, yalnızca anlamı ve anlamın tarihsel gelişimini ele alır. Anlambilimi 1883’de kuran M. Breal onu bir anlamlar araştırması olarak düşünmüştür, sözcüğün tarihsel boyut içinde oluşmuş değişik anlamlarının karşılaştırılmasıyla ilgili bir araştırma olarak belirlemiştir. Daha sonra Ferdinand de Saussure bu bilimi eşzamanlı anlambilim ve ayrızamanlı anlambilim olmak üzere ikiye ayırmış, birinciye bir dizge ya da bir yapı içinde bir sözcüğün anlamını araştırma işini yüklerken, ikinciye bir sözcüğün tarihsel anlamlarını evrim çizgisi boyunca inceleme yükümlülüğünü vermiştir…” (s. 23-24).
Timuçin, Afşar (2004). Felsefe Sözlüğü, Bulut Yayınları, İstanbul.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın