CEHENNEM
YİRMİ ALTINCI MANZUME
Sekizinci Çember, Yedincinin devamı. Büyük Cumartesi, 9 Nisan 1300, öğleye doğru
“… Dünyayı aydınlatan, çehresini bizden, daha az sakladığı mevsimde, sineğin, yerini küçük sineklere bıraktığı saatte, tepede dinlenen köylü, bağ bozumu yaptığı yahut ekin ektiği vadide binlerce ateş böceğinin uçuştuğunu nasıl görürse, ben de sekizinci uçurumun dibini görmek mümkün olan noktaya gelir gelmez, oranın, tıpkı öyle kalabalık alevlerle ışıldadığını gördüm. İntikamı ayılar tarafından alınan kimse İlyas’ın arabasının uçtuğunu, şahlanan beygirlerin semaya doğru fırladığını görüp de, onları gözleri ile takip edince, bir bulut gibi havaya yükselen alevden başka bir şey göremediği gibi, uçurumun dibinde de alevler birbirini böylece takip ediyor ve her birisi bir hırsızı, bir günahkârı saklıyordu.” (s. 93-94)
Alighieri, Dante (1948). İlâhi Komedi (Divina Commedia), (çev. Hamdi Varoğlu), Hilmi Kitabevi, İstanbul.
Floransalı Ressam Domenico di Michelino’nun (1417-1491), La commedia illumina Firenze (1465) adlı eseri. Michelino, eserini tıpkı Dante’nin İlahi Komedya’da yaptığı gibi üç bölüme ayırmıştır: Inferno, Purgatorio ve Paradiso. Türkçesiyle Cehennem, Araf ve Cennet. Fresko Duomo, diğer adıyla Floransa Katedralinde bulunmaktadır.
Salutatorium 
Bir Cevap Yazın