Isaac Asimov- Vakıf

“…Sesi giderek yükseliyordu. ‘Ben kamuoyunun hizmetkarıyım sadece. Halkım beraberinde zoraki bir din getiren hiçbir ticarete sıcak bakmıyor.’

Mallow aniden durdu. ‘Zoraki bir din mi?’

‘Daima öyle olmadı mı? Yirmi yıl önce Askone’nin başına gelenleri anımsayınız. Onlara bazı ürünler satarak işe başladınız, bir süre sonra halkınız bu ürünlerin gereği gibi kullanıldığından emin olma bahanesiyle Vakıf misyonerlerinin Askone’ye serbestçe kabul edilmesi şartını koştu; peşinden Şifa Tapınakları inşa edilmesi talebi geldi. Bunu dini okulların kurulması izledi; din görevlilerine bağımsız hareket etme hakkı tanındı ve sonuç ne oldu dersiniz? Askone bugün Vakıf sisteminin bir parçası haline geldi ve Büyük Usta kendi donuna bile donum diyemeyecek durumda. Ah, hayır, hayır! Bağımsız bir ulusun gururu böyle bir şeyi sindiremez.’

‘Benim önerimin bu bahsettiklerinizle hiç ilgisi yok,’ diye araya girdi Mallow.

‘Yok mu?’

‘Yok tabii. Ben bir Usta Tüccar’ım. Benim dinim paradır. Misyonerlerin din kılıfı altında gizemli bir havaya soktuğu bütün o saçmalıklar beni rahatsız ediyor, sizin de onlara katlanamadığınızı görmekten sevinç duydum. Böylelikle tam benim kafamda bir insan olduğunuzu anladım.’ ” (S. 234)

Asimov, Isaac (2017). Vakıf, (çev. Kemal Baran Özbek), İthaki Yayınları, İstanbul.